Η Θεσσαλονίκη, παλιά: Οδός Προξένων
Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012
Στα κοιμητήρια αυτά θα δεί κανείς τάφους από τον 19ο αιώνα, διακοσμημένους με περίτεχνα αγάλματα, και περιδιαβαίνΟντας στους χώρους των κοιμητηριών θα συναντήσει ένα οικογενειακό τάφο στον οποίο αναγράφεται μεταξύ άλλων
«Ερρίκω Άββοτ Πρόξενω της Γερμανίας,
Γεννηθέντι εν Θεσσαλονίκη τη 23 Ιουνίου 1842, φονευθέντι τη 6 Μαϊου 1876»
Η ιδιαιτερότητα ανάγεται στο ότι, σε σχέση με τα υπόλοιπα μνήματα είναι από τα συγκριτικά λίγα που αναφέρονται εμφανώς σε βίαιο θάνατο, και στο ερώτημα που δολοφονήθηκε ο Ερρίκος Άββοτ απαντά μια μικρή οδός που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του σημερινού Διοικητηρίου.
Η ιδιαιτερότητα ανάγεται στο ότι, σε σχέση με τα υπόλοιπα μνήματα είναι από τα συγκριτικά λίγα που αναφέρονται εμφανώς σε βίαιο θάνατο, και στο ερώτημα που δολοφονήθηκε ο Ερρίκος Άββοτ απαντά μια μικρή οδός που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του σημερινού Διοικητηρίου.
Εκεί πέρα στις 6 Μαϊου του 1876, ο Πρόξενος της Γερμανίας Ερρίκος Άββοτ μαζί με τον Γάλλο Πρόξενο Ζύλ Μουλέν θα βρούν φριχτό θάνατο στα χέρια ενός μανιασμένου μουσουλμανικού όχλου στο Σαατλί Τζαμί που βρισκόταν δίπλα στο σημερινό Διοικητήριο(τότε Κονάκι), σε ένα συμβάν που θα αποτυπωθεί στην ιστορία ως «Η Σφαγή των Προξένων». Το έναυσμα των γεγονότων, θα δοθεί απ’την απόφαση μιας ορφανής χριστιανής από την επαρχία να αλλαξοπιστήσει, και να έρθει να εργαστεί στη Θεσσαλονίκη. Η μητέρα της, αντίθετη στην απόφαση, θα την ακολουθήσει και φθάνοντας στο σιδηροδρομικό σταθμό με τη βοήθεια άλλων χριστιανών θα κρύψουν την κοπέλα, γεγονός που θα προκαλέσει εντάσεις καθώς θα θεωρηθεί προσβολή στα μουσουλμανικά ήθη. Σύντομα η κατάσταση θα κλιμακωθεί και ο φόβος ξεσπάσματος γενικευμένων συγκρούσεων στην πόλη, θα οδηγήσει τους προξένους να συναντήσουν τον Πασά της Θεσσαλονίκης για τον κατευνασμό της έντασης. Οι δολοφονίες των προξένων θα προκαλέσουν την οργισμένη αντίδραση των μεγάλων δυνάμεων της εποχής, και θα αποστείλουν πολεμικά πλοία, των οποίων οι επικεφαλής θα ζητήσουν την παραδειγματική τιμωρία των υπαιτίων των δολοφονιών, δίνοντας μάλιστα ασφυκτική διορία στις οθωμανικές αρχές.
Το κτίριο που στεγάζει το σημερινό Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης χτίστηκε το 1891 και είναι έργο του Βιταλιάνο Ποζέλι, και δίπλα σ’ αυτό εκτός από το Σαατλί Τζαμί, υπήρχαν διαμερίσματα χαρεμιού, λουτρό, διοικητικά κτίρια, φυλακές, τηλεγραφείο αποτελώντας έτσι ένα ιδιότυπο διοικητικό κέντρο της εποχής Τα περισσότερα γειτονικά κτίρια του Διοικητηρίου θα καταστραφούν στην πυρκαγιά του 1917, ανοίγοντας έτσι το χώρο στο νότιο μέρος για τη μεγάλη πλατεία που θα διαμορφωθεί και θα ονομαστεί Πλατεία Διοικητηρίου. Επίσης στο κτίριο θα προστεθεί ακόμα ένας όροφος το 1954, μαζί με το χαρακτηριστικό αέτωμα.
Πλέον δεν υπάρχουν πολλά για να θυμίζουν το τρομακτικό περιστατικό εκείνης της ημέρας του Μαϊου του 1876, παρά μια μικρή οδός πλαϊ στο Διοικητήριο που ονομάσθηκε «Οδός Προξένων».
Πλέον δεν υπάρχουν πολλά για να θυμίζουν το τρομακτικό περιστατικό εκείνης της ημέρας του Μαϊου του 1876, παρά μια μικρή οδός πλαϊ στο Διοικητήριο που ονομάσθηκε «Οδός Προξένων».
